جمعه ۱۰ ارديبهشت ۹۵
«حروف صدادار»
A، سیاه، E، سفید، I، قرمز، U، سبز، O، آبی:
A، روزی خواهم گفت رازی را که در تولدتان نهفته است
A، ژاکتِ مخملِ سیاه، درخشان از هجومِ مگس‌هایی
که وزوز می‌کنند بر گردِ تعفنی لاکردار.
خلیج سایه: E، سادگیِ مه و خیمه‌ها،
نیزه‌هایی از قرن‌ها یخِ افتخار بر کوه،
پادشاهانی سفید، با سایه‌بان‌های گیاهیِ لرزان بر فراز سر.
I، ارغوانی‌ها، خونِ تُف‌شده، خنده‌ی زیبایی بر لب
خشمگین و مستانه از طلب مغفرت.
U، امواج، لرزاننده‌ی الهگانِ دریاهای پوشیده از سبزه،
آشتیِ رد شیارهای کوچکی که کیمیاگر
بر فراخی پیشانیِ شاگردی پُرسعی کنده است.
O، شیپوری از اصوات گوش‌خراش و بیگانه
سکوتِ رد شدنِ این ــ جهانیان و فرشتگان
O_ اُمگا، اشعه‌ی بنفشِ چشم‌هایشان.
شعر: آرتور رمبو
ترجمه: مهین تاری
